Waardigheidspraktijken

Storyweavers willen verhalen beluisteren waarin nieuwe kennis kan opborrelen, en waarin mensen zich hun ervaringen herinneren en er (nieuwe) betekenissen aan kunnen geven. Storyweaving gesprekken en verhalen verschillen van onze dominante gewoonten van spreken met elkaar en kennis documenteren in de vorm van artikels, video, audio, beelden.

De principes die Storyweaving schragen, houden onze aandacht en praktijken gefocust op:

• relaties ('alles is relatie'), 
• wat voor ons verhalen zijn ('mensen zijn verhalenmakers en betekenismakers)
• bewustzijn van hoe de context onze verhalen beïnvloedt ('wat is water?')
• de generatieve kracht van verhalen en gesprekken ('elk moment kan vruchten dragen')
• een verstaan van hoe taal onze werkelijkheid vormt ('spreken is doen').

Onze manieren van uitnodigen, verbinden, luisteren, vragen stellen en documenteren zijn soms helemaal anders dan wat we in de oceaan als juist en normaal zijn gaan beschouwen. We noemen deze praktijken 'waardigheidspraktijken'. De waardigheidspraktijken nodigen ons uit om afstand te nemen van (dominante) gesprekspraktijken waarin de macht ongelijk is verdeeld. In Storyweaving vertrekken we vanuit waardering voor het anders en uniek zijn van de ander. 

Storyweaving is samen ontdekken, begrijpen, kennis opdoen. Via de waardigheidspraktijken laten we het auteurschap bij de mensen naar wie we luisteren. Dat houdt het respect in voor hun ervaringen, woordenschat, reflecties, betekenisgeving. Dat betekent ook dat we mensen aanmoedigen om via hun verhalen in verhouding te staan ten opzichte van hun ervaringen, hun hoop en de context waarin we ons leven vorm geven. 

Kijk nog eens goed...

Herken je ze, onze dominante manieren van spreken en luisteren? In gesprekken waarin we denken dat we de ander begrijpen, ter hulp schieten, advies geven? In vragen die we stellen die eigenlijk niks nieuws aan het licht brengen? In hoe we vaak onze eigen taalkaders over de woordenschat van de ander leggen? In hoe we meegaan in problematiseren van mensen, terwijl we ook naast elkaar kunnen staan en kijken naar het probleem of de uitdaging die voor ons ligt?

Storyweaving praktijken willen vooral vertrekken vanuit het mysterie. De ander is écht een ander, die iets van zijn of haar leven kan tonen door te vertellen over belevenissen, ervaringen en conclusies die hij of zij daaruit trekt. Het is in de oprechte belangstelling voor de ander en onze wil om samen iets te leren, dat een goed Storyweaving gesprek ontstaat.

En zo, geïnspireerd door deze waardigheidspraktijken en de principes van Storyweaving, kan elk gesprek een belevenis worden die wij - verteller en luisteraar - kunnen weven in de verhalen van onze eigen levens. Dan kan een dialoog een memorabel ogenblik worden. Een gebeurtenis waarop iets echt zichtbaar werd, iets kon bewegen, veranderen of groeien.